Çevirmen: Khentimentiu
Kahvaltıdan sonra, Zhan Bei Tian mutfağa yönelip Chen Dong’la konuşmaya başladı.
“Guyu Kasabası’na gideceğim, 30 kilometre uzaklıkta. Öğle yemeğine gelmem.”
Chen Dong başını sallarken, Zhan Bei Tian da arkasına Mu Yi Fan’ı takıp Bai Bi Köyü’nden ayrıldı.
Yolda arabayı o kullanıyordu, ama Mu Yi Fan yan koltukta Zhan Bei Tian’ı dikizleyip duruyordu. En sonunda dayanamayıp patladı.
“Ben dün gece seni yataktan mı attım?”
Zhan Bei Tian ona öyle bir bakış attı ki, Mu Yi Fan bir anda kalorifer peteklerine sarılası geldi. Üşüdü resmen.
“Yani, kahvaltı boyunca niye öyle baktın bana? Ben sana ne yaptım ki?” diye devam etti.
Ama Zhan Bei Tian hâlâ dut yemiş bülbül gibi susuyordu.
Guyu Kasabası’na vardıklarında, doğruca Yushi Sokağı’na gittiler. Zhan Bei Tian oradaki insanlarla birkaç kelime konuştu, sonra da direksiyonu kırıp olay mahallinden uzaklaştı.
Mu Yi Fan içinden, “Demek ki olay jade meselesi,” dedi.
Çünkü romanın orijinalinde kahraman burada jade (yeşim taşı) toplamaya başlıyordu. Jade taşlarının, Zhan Bei Tian’ın kontrol ettiği taşınabilir alanın seviyesini artırma gibi mistik bir etkisi vardı. Fakat bu olay normalde Bai Bi Köyü’ndeki pirinç işinden sonra olmalıydı. Demek ki hikâye yine bozulmuştu.
Ama Mu Yi Fan artık buna alışmıştı. Zaten roman, tıpkı Türk dizisi gibi 7. Bölümden sonra bambaşka bir şeye evrilmişti.
Yushi Sokağı ise tam bir taş pazarıydı. Her yerde devrilen taşlar, meraklı bakışlar ve “şans taşımı bulacağım!” diye gezen insanlar vardı. Burası bir nevi halk arasında “Taşla Zengin Olma Merkezi” olarak anılıyordu. Taşlar dıştan sıradan görünse de, içinde yeşim taşı olabilirdi ve bu yüzden herkes burada “taş kumarı” oynuyordu.
Mu Yi Fan’ın taşla maşla bir alakası yoktu. Onun gözünde hepsi griydi. Kimisi yuvarlaktı, kimisi patates gibi. Ama bazı taşlara dokunduğunda içinde bir sıcaklık hissediyordu. İçinden, “bu neyin enerjisi?” diye geçirdi ve taşlara dokunmaya devam etti. Ta ki o sıcaklık hissi gidene kadar.
Sonra jeton düştü, “Qing Tian Boncuğu! Vay seni küçük enerji hırsızı seni…”
Çünkü vücudundaki Qing Tian Boncuğu, bu jade taşlarının enerjisini emiyordu. Taşın içindeki enerji emilince de sıcaklık kayboluyordu. Tabii her taş sıcak değildi. Yani içi boş olanlar da vardı.
Ama Mu Yi Fan’ın aklında başka bir şey vardı,
“Bu boncuk, jade enerjisini emince taşın içinde ne kalıyor acaba? Roman bunu yazmamıştı. Hadi bakalım, belki canlı canlı öğrenirim!”
Tam o sırada biri bağırdı,
“ÇEK ŞU EŞİNİ O TAŞTAN!”
Mu Yi Fan bir anda irkildi. Kafasını çevirince karşıdan model gibi bir adam ona doğru hızlı adımlarla geliyordu. Adamın kaşlar çatık, sesi hiddetliydi.
“Beyefendi! O taşın üzerinde işaret var, bu başkasının seçtiği taş. Kafanıza göre dokunamazsınız!”
Mu Yi Fan ise taşın başında masumiyet timsali gibi duruyordu, içinden “Aha! Bir taş kavgamız eksikti, o da oldu!” diye geçirdi.
Yorum