Loneliness [Novel] 21. Bölüm

Çevirmen: Ari

---

Orman parkından döndükten sonra Chen Dong Lan ve Yuan Yuan yeni bir hafta için çalışmaya başladılar. İlişkilerini doğrulamış olmalarına rağmen hayatlarında fazla bir değişiklik yoktu.

Hâlâ eskisi gibiydi. Cheng Dong Lan her sabah mutfakta Yuan Yuan’ın pijamalarıyla dışarı çıkmasını beklerdi. Ona kahvaltıda ne yemek istediğini sorduktan sonra istediği yemeği hazırlardı.

Daha sonra birlikte oturup yemek yiyip sabah haberlerini izlerlerdi. Zamanı gelince birlikte işe giderlerdi. O metroya binerdi ve Yuan Yuan arabayla giderdi. Birbirleriyle vedalaştıklarında “Akşam görüşürüz.” derlerdi.

Akşam eve geldiklerinde mutfakta birlikte yemek hazırlarlar, yemek yerken karşılıklı oturur, sonra bulaşıkları birlikte yıkarlardı.

Bu sözde basit günlük hayattaki tek değişiklik, birbirlerine sıkıca sarılmaları, birbirlerini öpmeleri, daha sıkça konuşmaları ve orman parkında olduğu gibi ellerini birbirlerini rahatlatmak için kullanmalarıydı.

Fener Festivali gününde Yu Lin, bir güveç buluşması için Xiao Zhou, Ou Yang, Yuan Yuan ve Chen Dong Lan’ı aradı.

Önce Yu Lin geldi, ardından Xiao Zhou ve Ou Yang geldi. Yu Lin’in yanında kız arkadaşını getirdiğini fark ettiklerinde şok oldular. İyi huyluydu ve kendini tanıtırken herkese Yu Lin’in kız arkadaşı olduğunu söyledi. Soyadı Zhang’dı ve bir ilkokul öğretmeniydi.

Ou Yang ve Xiao Zhou konuşmak için acele ettiler. “Öğretmen Zhang, Yu Lin gibi birinde ne buluyorsun? Sana söylüyorum Yu Lin, o…”

Yu Lin biraz utanmıştı ve Ou Yang’ın sözünü endişeyle kesti, “Git, git, git, eğer bir şey söyleyeceksen, git kendi kendine konuş.”

Xiao Zhou güldü ve Yu Lin’e içinde bulunduğu çıkmazdan “yardım etmeye” çalıştı. “Öğretmen Zhang, Yu Lin normalde güvenilmez bir insandır. Bir toplantıya gittiğinde sürekli gevezelik eder ve bir sürü alkollü içecek ısmarlar. Ama bugün yapmadı ve yaşlı bir adam kadar sessiz. Görünüşe göre burada olduğun ve onu kontrol edebildiğin için.”

Öğretmen Zhang bu sözler üzerine utandı. Bu birkaç basit alay kelimesi yüzünü kıpkırmızı yapmıştı. “Hayır… Yu her zaman çok ağırbaşlı olmuştur.”

Yu Lin bir aptal gibi güldü.

Xiao Zhou ve Ou Yang, tüylerinin diken diken olduğu kollarını ovuştururken bakıştılar.

Yuan Yuan ve Chen Dong Lan geldiğinde birkaç dakikadır sohbet ediyorlardı.

“Üzgünüm, geç kaldık. Yolda biraz trafik vardı.” Yuan Yuan, Chen Dong Lan için bir sandalye çekti ve oturmasını bekledi. Sonra kulağına yaklaştı ve “Sıcakladın mı? Paltonu çıkarmak ister misin?”

Chen Dong Lan başını salladıktan sonra yanına oturdu.

Dört çift göz onlara bakıyordu.

“Ne oldu?” Yuan Yuan onların bakışlarını anlamadı. “Bütün yemekler sipariş edildi mi?” Bunu söyledikten sonra, Yu Lin’in yanında oturan uzun saçlı kadını fark etti.

Öğretmen Zhang onları selamladı, sonra kendini tanıttı.

Yu Lin’in saçlarının her telinde “Kendimden çok memnunum” yazdığını görünce Yuan Yuan onu görmezden geldi ve dalga geçmedi. “Merhaba, ben Yuan Yuan.”

Chen Dong Lan ona başını salladı. “Ben Chen Dong Lan.”

Yu Lin çok mutlu hissediyordu. Öğretmen Zhang onunla çıkmayı kabul ettiğinden beri bu anı düşünmüştü. Sevdiği kişi o kadar iyiydi ki, bunu dünyaya duyurmak ve tüm arkadaşlarına haber vermek zorunda hissediyordu.

Yu Lin, “Yemek siparişi verildi. En sevdiğin yemeklerin hepsini sipariş ettim. Emin olabilirsin.” dedi ve ‘ben her şeyi hallettim’ gülümsemesini sergiledi.

Yuan Yuan isteksizce başını salladıktan sonra garsonu çağırdı. Menüyü elinde tutarken, Chen Dong Lan’a yemek istediklerini sordu: “Bunu beğendin mi?” “Ne kadar istiyorsun?” “Daha hafif veya daha güçlü bir tada sahip bir şey ister misin?”

Yu Lin aldırmadı ama Ou Yang ve Xiao Zhou onlara baktıklarında bir şeylerin doğru olmadığını hissettiler.

Ou Yang telefonunu bir şeyler yazmak için kullandı ve ardından Xiao Zhou’ya gösterdi: [Yuan Lao Da karısını şımartıyor gibi görünüyor.]

Xiao Zhou ona bir dizi başını sallayan emoji ve ardından bazı ünlem işaretleri ile cevap verdi.

Ou Yang devam etti: [Kalbin mi kırık? Güzel genç kız, eski bir sınıf arkadaşıyla rekabet edemiyor. Tsk tsk tsk.]

Xiao Zhou, Ou Yang’ın deri ayakkabısına bastı ve onu görmezden geldi.

Yemekler servis edildikten sonra herkes güveçte yemek yaparken sohbet etti. Ana konu Yu Lin ve Öğretmen Zhang arasındaki ilişkiydi. Ne de olsa, ilkokul öğrencileri üzerinde dakikalar içinde kötü bir etkisi olabilecek Yu Lin’in bir ilkokul öğretmeninin kalbini ele geçirmeyi başarmış olması akıl almaz bir şeydi.

Öğretmen Zhang utangaçtı ve sorgulanmaya dayanamıyordu. Utanmaz Yu Lin bile utangaç ve ayrıntı vermekte tereddütlüydü.

“Gerçekten ekleyecek bir şeyim yok,” diye yalvardı Öğretmen Zhang. Yu Lin’le öpüşüp öpüşmediklerini bile sormuşlardı. Bu konuda konuşmaya çok utangaçtı ve konuyu değiştirmek için beynini zorladı.

“Bay Yuan ve Bay Chen’e ne dersiniz? Ne kadar yakın olduğunuzu görünce bir çift değilsiniz, değil mi?”

Duyarlı bir insandı. Yuan Yuan ve Chen Dong Lan arasındaki etkileşimi görünce, ilişkilerinin basit olmadığını hissetmişti. Ama gerçekten bir çift olduklarını düşünmüyordu ve sadece şaka yapıyordu. Sohbet etmede pek iyi olmadığı için sık sık uygunsuz şakalar yapardı.

Bunu söylediğinde beşi birden ona baktı.

Yu Lin kız arkadaşına beceriksizce açıkladı, “Hayır, sadece ilişkileri daha çok…”

“Anlamak o kadar kolay mı?” Yuan Yuan, Öğretmen Zhang’a şaşkınlıkla baktı. “Henüz uzun zamandır birlikte değiliz. Kimsenin anlamayacağını düşünmüştüm.”

Chen Dong Lan çiğnemeyi unuttu ve şişkin yanaklarıyla Yuan Yuan’a baktı.

Yuan Yuan elini sıkıca masanın altından tuttu.

Yu Lin neredeyse taburesinden düşüyordu. “Lao Da… dalga geçme. Bugün 1 Nisan mı?”

Öğretmen Zhang da şaşırmıştı, ama ne olursa olsun, Fener Festivali 1 Nisan ile çakışmazdı. “Elbette değil. Bunu neden soruyorsun?”

Xiao Zhou ağzını kapattı ve küçük bir şaşırma ifadesi çıkardı.

Ou Yang en sakin tepkiyi veren kişiydi. “Bu ne zaman oldu?”

Yuan Yuan da çok sakindi. “Sadece birkaç gün önce.”

“Sadece birkaç gün önce ilişkiye başladınız ve herkese hemen söyledin mi…” Ou Yang ona baktı. “Ciddi misin?”

“Evet.” Yuan Yuan başını salladı. “Ciddiyim.”

Ou Yang sustu. Masadaki kimse konuşamadı. Öğretmen Zhang huzursuz bir şekilde öksürdüğünde, Yu Lin bir konu başlatmak için inisiyatif aldı ve herkes tekrar sohbet etmeye devam etti. Ancak atmosfer önceki gibi rahat değildi. Sadece Öğretmen Zhang durum hakkında bir şey bilmiyordu.

Yemekten sonra herkes ayrı ayrı eve gitti. Yu Lin, Yuan Yuan’ı durdurdu ve “Yuan Lao Da, söyleyecek tek bir şeyim var. Bu konuda ciddi olduğun sürece kardeşlerin seni destekleyecek.”

Xiao Zhou, başı eğik bir şekilde onun arkasında durdu ve gözyaşlarını geri itti. Başını kaldırdığında yüzünde bir gülümseme vardı.

Yuan Yuan, Yu Lin’in omzunu tuttu. “Teşekkürler.”

Arkadaşlarıyla vedalaştıktan sonra Yuan Yuan ve Chen Dong Lan eve gittiler. Chen Dong Lan hemen emniyet kemerini takmak yerine Yuan Yuan’a “Neden birdenbire söyledin?” diye sordu.

Sanki kararlı dürüstlüğüyle niyetlerini onaylamış gibiydi ve bundan asla pişman değildi.

Yuan Yuan ona güven verici bir bakış attı. “Çünkü ciddiyim.”

Chen Dong Lan, kırmızı gözlerini gizlemek için eğilerek emniyet kemerini taktı.

Eve giderken bir eczanenin yanından geçtiler ve Chen Dong Lan arabayı durdurmasını istedi. Arabadan aceleyle çıktı. “Bir şey satın almam gerekiyor. Bir dakika beni bekle.”

Bir süre sonra küçük bir poşetle geri döndü. Yuan Yuan kendini iyi hissetmediğinden endişeleniyordu bu yüzden hemen ilaç alması gerektiğini düşünmüştü. Poşeti elinden alırken içinde birkaç kutu prezervatif ve bir şişe kayganlaştırıcı gördü.

Chen Dong Lan’ın elleri titriyordu. Omuzlarına sarılarak ve dudaklarını öperek, “Yuan Yuan, seninle sevişmek istiyorum.” dedi.

Bundan sonra, Yuan Yuan nasıl sürdüğünü veya hız sınırını aşıp aşmadığını bile bilmiyordu. Sadece, sanki huzursuzluğunu yatıştırmanın tek yolu buymuş gibi saçlarını okşarken Chen Dong Lan’a asansörde sarıldığını hatırlıyordu.

Evlerine girdikten sonra kapıyı kapatır kapatmaz Chen Dong Lan ona yapıştı, yüzünü tuttu ve durmadan öptü.

Yuan Yuan derin bir nefes alıp ona sıkıca sarıldı. Yüzünü boynuna gömdü, daha fazlası için susuyordu. Chen Dong Lan’ın kıyafetlerinin altına uzandı, sırtı boyunca omurgasındaki her kemiğe dokundu.

Chen Dong Lan zevkle iç çekti.

Ayrılmaya dayanamıyorlardı, bu yüzden kıyafetlerini güçlükle çıkardılar. Ama çıkan her giysi parçasıyla birlikte daha fazla deneyim kazandılar. İlerledikçe, daha hızlı ve daha aceleci bir şekilde hareket ettiler.

Yuan Yuan’ın eli Chen Dong Lan’ın göğsüne sürttü ve taş kadar sert olan göğüs ucunu buldu. Chen Dong Lan, sadece başparmağıyla ovalandığında bile ayakta duramadı. Yuan Yuan onu kollarına aldı ve kanepeye yatırdı.

Chen Dong Lan’ın tüm vücudu ağrıyor ve karıncalanıyordu. Elini kayganlaştırıcı içeren torbaya doğru uzattı, kayganlaştırıcıyı tutmayı başardı ama kolunun gücü olmadığı için iki kutu prezervatifin yere düşmesine neden oldu.

Öğrenmeye çok hevesliydiler ve bir kez çaresiz kaldıktan sonra ne yapacaklarını çabucak bulmuşlardı. Şimdiki çalışkan araştırma ruhuyla, öğrenci oldukları zamankinden daha ciddiydiler.

Yuan Yuan kayganlaştırıcıyı neden aldığını biliyordu. Chen Dong Lan’ın pantolonunu çıkardı, ayak bileklerini tuttu ve bacaklarını birbirinden ayırdı.

Bacaklarının arasındaki solgun çubuk dimdik duruyordu. Yuan Yuan’ın eylemleri yüzünden biraz hareketlendi. Kalçası ve deliği hafifçe kırmızıydı.

“İstiyor musun?” Chen Dong Lan hevesle sordu, “Beni istiyor musun?”

Yuan Yuan boğazı yanıyormuş gibi hissediyordu. Tam bir cümle bile kuramıyordu, sadece nefes nefese “Evet.” diye soluyabildi.

Kayganlaştırıcıyı eline sıktı ve Chen Dong Lan’ın arka deliğine doğru uzattı.

Giriş çok dardı. Yuan Yuan’ın elinden damlayacak kadar çok kayganlaştırıcı olmasına rağmen bir parmağın içeri girmesi uzun zaman aldı.

Chen Dong Lan’ın nefesi hızlandı. Acı hissetti ama aldırmadı.

Aklında sadece “sevişiyor” oldukları düşüncesi vardı ve bu, alt vücudunu sanki bütün kanı orada toplanıyormuş gibi sertleştiriyordu.

Yuan Yuan ikinci parmağını eklediğinde Chen Dong Lan’ın arka deliği çoktan gevşemişti ve nemliydi. Yuan Yuan’ın parmakları her girip çıktığında, iç duvarları kendiliğinden parmaklarını emiyor ve geri çekilmesine izin vermiyordu.

Yuan Yuan ter içindeydi. Alt bedeni o kadar sertti ki koyulaşmıştı ve penisindeki damarlar çok belirgindi.

Ama Chen Dong Lan’ı üç parmakla genişletene kadar kendini tuttu, sonra bir prezervatifi yırttı, taktı ve yavaşça içine girdi.

Henüz sadece başı girmişti ki Chen Dong Lan inledi. Biraz acı vardı ama düzgün bir şekilde genişletildiği için gerçek acıdan çok yakıcı bir gerginlikti. Yuan Yuan’ın penisi alev alev yanıyordu, bu yüzden Chen Dong Lan içeri giren her santimi hissediyordu.

Harikaydı. Bu dünyada daha iyi bir şey yoktu.

Yuan Yuan onu öperken, yavaşça sonuna kadar itti.

Chen Dong Lan çok dolu hissediyordu. Elinin arkasını ısırdı ve geri çekilmeden edemedi ama Yuan Yuan onu sıkıca bastırarak kaçmasına izin vermedi.

“Böyle iyi mi?” Yuan Yuan sordu. “Bu şekilde rahat mısın?”

Chen Dong Lan başını sallayıp iki bacağını beline doladı, ileri doğru atıldı ve Yuan Yuan’ın daha da derine inmesine izin verdi.

Gerçek cinsel ilişki o andan itibaren başlamıştı. Yuan Yuan yavaşça itmeye başladı. Hızlı değildi ama her hamle derindi.

Chen Dong Lan başlangıçta herhangi bir zevk hissetmedi, sadece içten içe tatmin oldu. Ama Yuan Yuan belli bir noktaya çarptığında kısa bir çığlık attı ve gözlerinin kenarı kızardı.

Zevk elektrik gibi bütün vücuduna yayıldı, kuyruk sokumundan yukarı doğru tırmandı.

Yuan Yuan hamlelerinin hızını artırdı, ona daha derinden girdi ve neredeyse her seferinde o noktaya saldırmayı başardı.

Chen Dong Lan’ın gözleri büyümüştü, neredeyse bacaklarını kenetleyemiyordu. “Bekle, bekle, Yuan Yuan. Biraz bekle…”

Yuan Yuan’ın gözleri de kırmızıydı. Chen Dong Lan’ın alt dudağını yaladı ve “İyi hissediyor musun?” diye sordu.

Chen Dong Lan’ın penisi titredi, neredeyse geliyordu.

Öpücüklerine karşılık verdi ve tekrar tekrar “İyi, iyi hissediyorum…” dedi.