Global University Entrance Examination [Novel] Bölüm 102: Tevazuyla Sormak

Çevirmen: Ari

---

Bölüm 102: Tevazuyla Sormak

Qin Jiu başlangıçta bunu You Huo’yu kızdırmak için söylemişti, bu yüzden çok da yüksek sesli değildi.

Ama beklenmedik bir şekilde Lao Yu’nun kulakları çok iyiydi. Qin Jiu’nun bu saldırısıyla birlikte büyük yaralar almıştı.

En kötüsü Yu Wen’di…

Şok içinde duvarın altında duruyordu ve babasının ağır bedeni doğrudan ona çarpmıştı.

İkisi de acı içinde inleyerek ve bağırarak yere düştüler.

Qin Jiu artık küçük veletlere dikkat etmiyordu. You Huo ile birlikte onların kalkmasına yardım etmeye gittiler.

Lao Yu, orta yaşlı bir adam için nadir görülen bir çeviklik sergiledi ve ikisini hemen yakaladı. Onlara iri gözlerle bakarak, “Hangi arkadaş?” diye sordu.

Ne olursa olsun, Yu baba ve oğul ikilisi You Huo’nun ailesiydi.

Qin Jiu, “Sadece bir şaka.” dedi.

Ancak You Huo şunu söyledi: “Erkek arkadaş.”

İkisi aynı anda konuşmuştu ve birbirlerinin cevabını duyunca ikisi de duraksadı.

You Huo, önce ona bırakmasını işaret etmek için Lao Yu’nun elinin arkasını tuttu. Daha sonra Yu Wen’in bükülmüş bileğini kontrol etti ve düzeltmesine yardım etti.

Bunu yaparken yere yarı diz çökmüştü. İşi bittiğinde ellerindeki kiri temizledi ve açık renkli gözleriyle Qin Jiu’ya baktı, “Sadece şaka mı yapıyordun?”

Qin Jiu geri döndü ve Lao Yu’ya şöyle dedi: “Neyse ne, şaka yapmıyordum.”

“…….”

Lao Yu ağzı şaşkınlıkla açık bir şekilde ona baktı ve yere düştü.

Karmaşık bir ifadeyle yere yattı ve sonra yeniden dirilmiş bir ceset gibi geri sıçradı, “Siz……”

Lao Yu’nun söyleyecek çok şeyi olduğu görülüyordu ama onca mücadeleden sonra sadece tek kelime söyleyebildi.

Çok geçmeden baba-oğul ikilisinin eve girmesine yardım edildi. Yang Shu ve Wu Li içeri girer girmez onlara basit bir kontrol yaptılar ve bir havlu bulup onu Lao Yu’nun tekrar yaralanan bileğine biraz buz tutmak için kullandılar.

Shirley ve Sali, konuğu agresif bir şekilde tehdit ederken, yanlışlıkla sekiz kişiyi birden tehdit etmiş olacaklarını beklemiyorlardı.

Herkes ortadaki iki veleti çevreleyen kanepede daire şeklinde oturuyordu. Neredeyse her yeni yılda aileleri için gösteri yapmaya zorlanan talihsiz çocuklar gibi görünüyorlardı.

Sali’nin açık mavi gözleri etrafı taradı. Kız kardeşinin elini sıkıca tuttu ve yüksek sesle şöyle dedi: “Annem sadece bir misafir olabileceğini söyledi. Neden hepiniz buradasınız?”

Chu Yue, “Çünkü biz bir takımız, aptal çocuk.” dedi.

Sali hâlâ anlamamıştı, “Takım nedir?”  diye sordu.

“Bu, bize sanki tek kişiymişiz gibi davranabileceğin anlamına geliyor.”

“Ben rol yapamam.”

Chu Yue güldü, “O zaman bu konuda elimden bir şey gelmez.”

“Bu sınavın bağımsız olduğunu sanıyordum.”

Yang Shu, “Ben de öyle düşünmüştüm.” dedi.

“Neyse ki Patron Chu beni zamanında yakaladı.” Shu Xue şöyle açıkladı: “Sisin içinden birlikte çıktık ve sonra sistemin ilk aşamanın bireysel olarak yapılacağını söylediğini duyduk. Genel olarak bu tür kurallar mutlaktır. Daha önce de görmüştüm. Birilerini zorla dışarı çıkarırdı ama Patron Chu ve ben hâlâ orada sorunsuzca duruyorduk. Bu bizim özel olduğumuz anlamına geliyor.”

Chu Yue başını salladı, “Sistem başkalarını kandırabilir ama beni kandıramaz. Hafızamı kaybetmedim. Takım olabilme yeteneği teorik olarak bizi tek kişi olarak göstermeli ve takımı kaydeden kişi takım lideri olmalıdır. Bu mutlaktır. Sınav merkezlerini belirlerken bir sorun çıkma ihtimali vardı ama çok şükür burada bu genç hanım vardı.”

Shu Xue’nin omzunu okşadı ve şöyle dedi: “Herkesi teker teker yönlendirdi.”

Shu Xue utangaç bir şekilde gülümsedi.

“Peki neden sistemde bu kadar çok hata var? Hepsi neyden kaynaklanıyor?” Yang Shu doğrudan konuya girdi ve herkesin düşündüğü soruyu sordu.

Diğerleri de onun bu gözlemine katılıyorlardı.

Ancak Chu Yue sadece gülümsedi. Qin Jiu ve You Huo’ya baktı ve onlara göz kırptı.

You Huo aniden anlamadan önce bir an dondu.

Eğer ilk aşamalarda bu kadar çok boşluk olsaydı sistem bugünkü durumuna gelemezdi ve her geçen yıl daha fazla insanı içeri sürükleyemezdi.

Bu boşluklar ve hatalar ya sonradan ortaya çıkmıştı ya da birileri tarafından yaratılmıştı.

Kimin bu işe karıştığını tahmin etmek zor değildi.

O, Qin Jiu, Chu Yue ve buna göre cezalandırılan diğerleri bir şeyler yapmış olmalılardı.

Sadece kendileri unutmuşlardı.

Ama buna ek olarak daha kritik bir şey olmalıydı–

021’in kendisine ilettiği mesajı düşündü–

【Dinlenme yerine gidin. Bir şeyi ve bir kişiyi bulun.】

Artık hafızasının bir kısmını geri kazanmıştı ve yalnızca sezgilerine dayanarak araması gereken kişinin Chu Yue olduğundan emindi.

Peki ya olay neydi?

Chu Yue’nin hareketini görünce muhtemelen bilmesi gerekiyordu.

Qin Jiu yüksek sesle, “Endişelenmeden konuşabileceğimiz bu yer neresi?” diye sordu.

You Huo’nun yanındaki kanepenin kolunda oturuyordu ve odanın düzenini inceledi.

Sonra Qin Jiu’nun çok dikkatli baktığını fark etti; zemin, masa üstü, köşeler… Tek bir noktayı bile kaçırmadı. Bu eylemin çoğu meraktan kaynaklanıyordu.

Sanki bu küçük detaylara bakınca evin sahibini daha iyi anlıyormuş gibiydi.

Aniden başını indirdi ve You Huo’ya sordu, “Eskiden yaşadığın yer burası mı?”

You Huo onaylayan bir ses çıkardı ve hemen ekledi: “Düzeni farklı.”

“O dağınık oyuncaklar ve misketler orada değildi, ayrıca o abartılı aynalardan hiçbiri yoktu.” You Huo kaşlarını çattı ve tiksintiyle şöyle dedi: “Kanepe bu renk değildi ve yastıklarda çiçek deseni yoktu.”

Farklılıkları sert bir şekilde söyledi ve onaylamadığını belirten düşük bir ses çıkardı ama tekrar yukarı baktığında Qin Jiu’nun güldüğünü gördü.

You Huo: “………”

Huo’nun yüzü yavaş yavaş soğudu. Qin Jiu sonunda şöyle dedi: “Az önce yaptığın sert eleştiriler bana bir his verdi–“

“Ne?”

“Sanki zevklerini yanlış anlayacağımdan endişeleniyorsun.”

“………”

You Huo soğuk bir ifadeye sahipti ve kollarını çaprazlayıp kanepeye yaslanmadan önce ona “nasıl bu kadar narsist olabiliyorsun” bakışıyla baktı. Artık “evin iç tasarımının incelenmesi” hakkında konuşmak istemiyordu.

Chu Yue’ye şöyle dedi: “Bodrumda bir oda var. Bundan mı bahsediyordun?”

“Bodrum?” Chu Yue bir anlığına şaşkına döndü, “Hücreyi mi kastediyorsun?”

Hücre kelimesini duyduğu anda Qin Jiu, You Huo’ya baktı.

“Aşağıda bir hücre mi var?” Shu Xue şaşırmıştı.

“Bir tane var.”

“Neden burada bir hücre var ki?” Shu Xue, You Huo’yu işaret etti, “Daha önce yaşadığı yerin burası olduğunu söylememiş miydin? Dur bir dakika, neden sistemde yeri olsun ki?”

Daha önce vakit kısıtlıydı ve çok aceleleri vardı.

Shu Xue sadece villanın görünüşünü hatırlamaya odaklanmıştı ve Chu Yue’nin sözleri hakkında fazla düşünmedi.

Lao Yu ve diğerlerine gelince, onlar konuşmanın çoğunu duymamışlardı, dolayısıyla bu konu hakkında da düşünmemişlerdi.

Ama şimdi aniden hatırladılar.

Chu Yue, You Huo’ya baktı ve iç çekti, “Açıklayayım. Şöyle ki… İkimiz sistemle ilk temasa geçen kişiler olarak kabul edilebiliriz ve ilk gözetmen grubu içindeydik. Onun rütbesi A’ydı, ben Z’ydim; birimiz başta, birimiz sondaydık. En yüksek otoriteye sahiptik. O gözetmendi ve sınav yerlerindeki işlerden sorumluydu, ben gözetmen değildim ve esas olarak perde arkası işlerden sorumluydum, bu yüzden çok fazla sorunla karşılaşmadım. Onun için durum farklıydı. Sık sık sınava giren sorunlu kişilerle karşılaşıyordu ve sistemin kurallarına göre uygun cezaları verirken diğerlerinin güvenliğini sağlaması gerekiyordu.”

“Bazı adaylarla başa çıkmak özellikle zordu ve kuralları ihlal edecek her şeyi yapmaya cesaret edebilirlerdi. Sınav biter bitmez kuralları çiğniyorlar, hatta ceza görevlerini bile önceden bitiriyorlardı. Sonuçta sistemin başka seçeneği kalmadı ve ceza gerekliliğini karşılamak ve bu kişilerin kolayca serbest bırakılmasını önlemek için yalnızca ana gözetmenin bodrumunda zorla bir hücre oluşturdu. O yüzden böyle bir yer var.”

Çok uzak olmayan bir ahşap merdiveni işaret etti ve şöyle dedi: “Orada– Orada olmalı. O zamanlar gözetmen bölgesinde eklenmesi, değiştirilmesi veya çıkarılması gereken her şey benim elimden geçmek zorundaydı, bu yüzden bu konuda çok netim.”

You Huo şöyle düşündü: Bu evi tanımasına şaşmamalı.

Ama sonra aklına başka bir şey geldi…….

Daha sonra hücreye ayrı bir banyo eklenirken de Chu Yue’den mi yararlanmıştı???

You Huo’nun ifadesi anında sertleşti.

Chu Yue doğrudan cevap verdikten sonra Shu Xue ve diğer iki kadın çok şaşırdılar ama hemen kabullendiler.

Fakat Yu Wen farklıydı.

Az önce “ağabeyinin erkek arkadaşı olduğu” gerçeğiyle dayak yiyen çocuk henüz iyileşememişti ve “ağabeyinin eskiden sınav görevlilerinin lideri olması” gerçeğiyle bir kez daha dayak yemişti.

Lao Yu’ya gelince, belki de bunun nedeni çok fazla şok olmasıydı, ikinci saldırıda pek bir tepki veremedi.

Baba-oğul kanepede ceset gibi yatıyorlardı.

Ancak Chu Yue, You Huo’ya şöyle dedi: “Ama bahsettiğim yer hücre odası değil. Kim orada oturup sohbet etmek ister ki? Sistem evi buraya taşısa bile, hücre hâlâ hücredir. Etkisi biraz daha zayıf olabilir ama içeri girer girmez ağlamaktan konuşamayacak kadar meşgul olursunuz.”

You Huo, hücre odasının yalnızca kendisi ve Qin Jiu için bir istisna olduğunu ancak şimdi hatırladı.

Ama diğerleri için bu o kadar da huzurlu bir seçenek değildi.

“Peki hangi yerden bahsediyorsun?”

Chu Yue, “Bahsettiğim bir hücre değil ama bununla bir ilgisi var. Az önce hepimizin gittiği sokağı biliyor musun? Her sokakta böyle bir ev var. Bu, şu anki sınav merkezinde evinizin iki binden fazla kopyasının olduğu anlamına geliyor. Sayı ne kadar büyük olursa, hata yapmak o kadar kolaydır.”

Sistem evi değiştirdiğinde Chu Yue’nin yetkisi elinden henüz tamamen alınmamıştı. Tıpkı You Huo ve Qin Jiu’nun geçmişte denediği gibi gizlice bir şeyler yaptı.

“Bu sınav merkezinin oldukça özel bir yeri var. Bunun nedeni, evin taşınması ve çoğaltılması sırasında tek bir yerde çok fazla kapalı odanın bulunması.” Chu Yue bunu şöyle anlattı: “Evin içinde gizli küçük bir alan olmalı… Örneğin bir gardırobu açtığınızda askıların yerine masa ve sandalyeler olabilir. Yani buna benzer bir şey. Anlıyor musunuz? Hücreye benzeyen ama öyle bir işlevi olmayan bir yer.”

“…Bunu bize söylemenin bir sakıncası yok mu?” Wu Li başka konularla ilgileniyordu.

Chu Yue, “Sınav başladı, dolayısıyla kurallara göre sınav merkezi değiştirilemez.” dedi ve devam etti, “Yani şimdilik bunun bir önemi yok ama sınav bittiğinde acı çekebiliriz.”

“Tamam o zaman.” dedi Qin Jiu, “Hadi arayalım.”

Herkes ayağa kalktı ve işbölümüyle evi aramaya başladı.

You Huo ve Qin Jiu birinci katın ve bodrumun doğu tarafından sorumluydular.

Dolapları, buzdolabını, her yeri karıştırdılar ve geçilebilecek gibi görünen her şeyi aradılar ama hiçbir şey bulamadılar.

Etrafta dolaştıktan sonra kendilerini hücrenin kapısında dururken buldular.

Buradaki hücre gözetmen yerindekilerden farklıydı. Açmak için anahtarlara gerek yoktu ve bunun yerine kapının yanında parmak izi kilidi vardı.

Sözde gizli alan, belki de hücrenin içinde bir yerde olabilirdi.

Yani kontrol etmeleri gerekiyordu.

Shirley ve Sali onları yakından takip ediyorlardı. Son basamakta durup tek ağızdan şunu söylediler: “O kapı açılmıyor. Enerjinizi boşa harcamayın.”

You Huo onlara baktı ve başparmağını parmak izi tarayıcısına bastırdı.

Daha sonra bir “bip” sesiyle kilitli oda hiçbir aksama olmadan açıldı.

Qin Jiu, “Fazla enerji gerektirmedi.” diye yorum yaptı.

O ve Qin Jiu birbiri ardına içeri girdiler ve kapıyı arkalarından kapattılar.

İki soru öznesi, en ufak bir umursama kırıntısı bile olmadan dışarıda bırakıldı.

Qin Jiu kapının önünde durdu ve gözleri duvarın yanındaki yatağı, masa ve sandalyenin basit düzenini taradı… Her ayrıntıyı inceledi.

Öncekilerin aksine, artık hücre odası onlar içeri girdikten kısa bir süre sonra yavaş yavaş başka bir sahneye dönüşüyordu- örneğin Qin Jiu her zaman o harabe alanı görüyordu- bu yüzden fazla zamanları yoktu.

You Huo doğrudan banyoya yürüdü ve içeri bakmak için kapıyı açtı.

“Burada değil. Gidebiliriz.”

İfadesi her zamanki gibiydi. Gitmek için arkasını döndü.

Fakat Qin Jiu hareket etmedi.

You Huo onun yanından geçti ve kapıyı açmak için harekete geçti.

Fakat Qin Jiu aniden başını çevirdi ve şöyle dedi: “Bay Gözetmen, bir sorum var.”

“…Nedir?” You Huo yaptığı eylemi durdurdu.

“Buraya daha önce geldiğimde gerçekten sadece cezalandırmak için miydi?”