Çevirmen: Yuuki
Görünen o ki saç tokasına teklif sunanlardan biri lolitaydı.
Ancak hangi küçük velet beklenmedik bir şekilde, ana karakterin ve kadın başrolün (onlardan biri) eşyasını almaya cürret ediyordu?
Chu Yu, müzayedeki her yere göz gezdirdi fakat küçük bir velet bulamadı.
Xie Xi, ince dudaklarını büzdü ve yumuşak sesi yükseldi. “200.”
Teklif ikiye katlandı.
Chu Yu’nun gözleri yan tarafına kaydı ve ansızın dili tutuldu.
Görünüşe göre o, ailesinin küçük velediydi…
Ana karakter bu kadar endişeli olma, bu şey yakında veya o lolita sana bunu sevgi simgesi olarak gönderdiğinde senin olacak!
Gerçekten bu şeyi müstakbel eşinden almak doğru mu?!
Oradaki lolita gerçekten de onları süzüyordu fakat artık orijinaldeki ‘su gibi nazik ve sevecen’ tanımına uymuyordu. Artan öfkesiyle Xie Xi’ye sinirli bir şekilde baktıktan sonra başını çevirdi. “300 orta-kalite Lingshi!”
Ah, ikiye katlandı yine.
Chu Yu eliyle çenesini destekledi, aynı sevgi simgesi için teklif savaşına girmiş gelecekteki iki aşığa tembelce baktı. Onları izlerken sessiz Sistem aniden bir bildirim gönderdi. “Ding”
Ardından sürekli artan ve azalan puanların bildirim sesleri yüksekçe çınladığından bir ses dalgası duydu. Chu Yu şaşkınlık içinde koltukta dikleşti, sade tek haneli rakamlarının üç haneli puanlara yükselirken bir süre sistem panelini izlediği için başı dönüyordu.
S*****! ******
Bu, nefes kesici bir hız treni yolculuğu gibi!
Şu anda toplum içinde olmasa, pert olmuştu!
Korkunç lolita hakkında ne yapılmalı?! Korkunç yapışkan brocon hakkında ne yapılmalı?!
Sonunda, ‘ding ding’ bildirim sesi silsilesinden sonra puan sayısı durma noktasına geldi.
Sistem 007: “Geliştirme tamamlandı~ Lütfen bu rol yapma sistemini kullanmaya devam edin~ Şu anki puanınız: 132~ Yorumları görmek ister misiniz?~”
Uzun zaman oldu, ne kadar yorum var?
Chu Yu yüzündeki soğuk teri sildi ve kontrol etmemeye karar verdi.
Sistem panelini kapattığında Chu Sheng’in endişeli gözleriyle karşılaştı, başını iki yana salladı ve zayıf bir şekilde gülümsedi.
Neredeyse korkudan ölüyordum.
Yalnızca kısa bir süre sonra Parlak Görkem’in değeri 900 orta-kalite Lingshi’ye yükselmişti. Lolitanın yüzü aşırı çirkindi ve eğer müzayede salonu olmasaydı ölümüne ısırmak için Xie Xi’nin üstüne atlardı.
Xie Xi saç tokasına boş boş bakıyordu, gözlerinden koyu ışık fışkırıyordu, lolitanın kızgın bakışlarını görmezden geldi.
Chu Yu meraklandı: Bu özel bir ayartma tekniği mi?
Lolita daha önce onların tarafına bakmıyordu fakat Xie Xi teklif yaptığı için ona hararetle ters ters bakmıştı. Bu tür bir kızgınlık iki çocuk arasında pek bir önem arz etmezdi. Birlikte zaman geçirdikleri sürece aralarında yeni bir anlayış yaratabilirlerdi ve birbiriyle flört etmeyi seven düşmanlar gibi iyi geçinebilirlerdi.
Chu Yu gülümsedi ve Xie Xi’nin başına dokundu.
İyi çocuk, sahiden saygın bir ana karakter, iyi bir stratejisi var.
Saç tokasına verilen teklif 1300 orta-kalite Lingshi’ye yükseldiğinde lolita yenilgiyi kabullenmek zorunda kaldı, yüzü kasvetliydi.
Ayrılmadan önce gözleri Xie Xi’ye şiddetle dik dik baktı, sanki gözleriyle onu acımasızca parçalamak istiyormuş gibiydi.
Xing Yan otunu elde ettiği ve Xie Xi de istediği eşyayı aldığından dolayı Chu Yu savaş alanından ayrılmaya karar verdi. Salonun arkasına kadar bir müzayede çalışanını takip etti, parçalar için ödeme yaptı ve Xing Yan otu ile Parlak Görkem’i aldı.
Chu Yu, Xing Yan otunu yeşim bir kutuya koyup koleksiyonuna ekledi ardından gülümseyerek Parlak Görkem’i Xie Xi’ye uzattı.
Fazlaca sinirli lolita ve saç tokasının ana karakterin eline çok daha erken geçmesinden dolayı bu, biraz sorun olsa da…
Ne var ki çok büyük bir sorun değildi çünkü hikayenin gelişimini etkilemezdi, detayları boşver~
Xie Xi, saç tokasını aldı ama kaldırmadı. Gözlerini kırpıştırdı. “Da Shixiong, eğil lütfen.”
Chu Yu dediğini yaptı ve eğildi.
Xie Xi, Chu Yu’nun beyaz yeşim saç tokasını çıkardı, siyah saçları bir şelale gibi döküldü. Chu Yu boş boş Xie Xi’ye baktı. Ötekinin yüzü, Chu Yu’nun saçlarını büküp Parlak Görkem’i takarken samimiydi.
Siyah saçındaki Parlak Görkem’le çok daha güzel ve zarif görünüyordu.
“Da Shixiong’da harika duruyor.” dedi Xie Xi ve güldü. Yüzündeki ifade ‘çabuk iyi gözlerim olduğu için öv beni!’ dermiş gibiydi.
Chu Yu: “…”
Bu senin! Bu, eşinden (onlardan biri) gelecek aşkınızın simgesi! Ah! Gelişigüzel verebileceğin bir şey mi bu?!
İçten içe itirazla haykıyordu fakat dışarıdan belirsiz bir gülümseme sergiledi. “Bunu benim için mi aldın? Çok teşekkür ederim, Shidi.”
Her neyse, eninde sonunda Xie Xi’ye geri dönecek, Chu Yu sadece geçici olarak ödünç aldı.
Chu Sheng, dargınlığını ifade eden tüm yüzüyle mendilini ısırdı: Açıkça ben de küçük kardeşim için almak istiyordum. Şüphesiz küçük kardeşimin gülümsemesi bana olmalıydı…
Chu Sheng, Xie Xi’ye dik dik baktı ve aniden biraz hoşnutsuz hissetti.
Birden, Chu Yu’nun gözlerin önünde büyük kırmızı karakterler havada akmaya başladı, görmezden gelmek imkansızdı.
[Okuyucu (Little Little): Hahahhahah, ağabey kıskanç! (￣^￣)ゞ İyi, iyi! Çok tatlı! +2]
[Okuyucu (DongFangZongGong): \ (≧▽≦)/ Ağabey, onu kimin şımartacağı hakkında shota ile kavga ediyor! Ağabey, sen benim favorimsin! +2]
…******! Bu durum da ne böyle! Bir halüsinasyon mu?
Tatlı davranan Sistem’in sesini ve yükselen bir ses tonuyla konuşmasını duyunca Chu Yu şaşırdı. “Sistem geliştirmesinden sonra yorumlar artık baraj görünümünde açığa çıkacak~ Yorum kutusu yöneticinin önünde akarak belirecek~ Bu baya şaşırtıcı~”
Baya şaşırdım ***** ***** tamam mı?!
Sanki korku filmlerindeki lanet olası bir insan kanı sıçraması gibi!
Chu Sheng uçan kılıcının üzerinde onlara liderlik ederken o gece geç saatlerde müzayede salonundan ayrıldılar. Chu Yu kollarında Xie Xi’yi taşıyordu, arkasından takip etti. Şehirden çok uzaklaşmamışlardı ki aniden gökyüzünde birkaç siyah nokta belirdi ve hemen ardından, yedi veya sekiz gri cüppeli kültivatör, üçünün etrafını sardı.
Chu Yu şaşırdı: Bu ne tür bir hâl? Bu sahne belli belirsiz tanıdık geliyor…
Gri cüppeli bir adamın arkasında küçük baş belirdi ve soğuk bakışları Chu Yu’yu deldi. Saçındaki Parlak Görkem’i görünce yüzü çok çirkinleşti ve sesi tizleşti: “Hıh! Saç tokamı çalan sendin! Duygularını incitmekten çekinmeyeceğim ve yanındaki küçük pi*e sahip olsan bile benim olanı geri alacağım! Bakalım ne kadar süre güzel görünebileceksin ve hava atabileceksin.”
…Anlıyorum.
Bu, klasik sahne. Hazineleri için birini öldürme…
Lolita, ne söylediğinin farkında mısın, bu küçük pi* senin müstakbel kocan…
‘Puhaha, bu lolita düşük IQ’lu’ ‘İlkte bir kadın başrol olduğunu düşünmüştüm fakat artık top ağzındaki kadın karakter oldu, ah!’ ve ‘İyi bir kadın için ne büyük bir kayıp.’ gibi bir yorum barajı gözünün önünden geçerken Chu Yu’nun ağzı açık kaldı.
Xie Xi’nin yüzü soldu. “Dediklerini geri al.”
Chu Sheng’in yüzü de donuktu.
Sayısız yorum onun halledebileceğinden çok fazlaydı ve Chu Yu’nun başını ağrıttı. Çabucak yorum barajını kapattı, boğazını temizledi, çekici ve zarif tavrını sürdürüp sakince: “Küçük kız, bu eşya müzayedede çok yüksek bir fiyata satıldı. Şimdi sen ve adamların bizim etrafımızı sardı. Bizden çalmaya niyetli olan sen olabilir misin?”
“Eğer akıllıysan o zaman Parlak Görkem’i bana teslim edersin.” Lolitanın yüzü donuktu, gözleri keskin ve saldırgandı. “Yoksa sizler arkanızda bütün bir ceset bırakamazsınız!”
Açıkçası, gerçekten de hazineleri için birini öldürme sahnesiydi. Bu kadar küçük bir çocuğun böyle aşağılık olabileceğini düşünmek…
Chu Yu kafası sarsılmış gibi hissetti. İçinden lolitanın ismini, müstakbel yengelerinin listesinden karaladı.
Kadın başrol rolü senin için fazla iyi bu yüzden top ağzındaki kötü karakter rolünü mü üstlendin?
Küçük lolita, Temel Oluşturma aşamasında sekiz kültivatör getirmişti. Dördü Temel Oluşturma aşamasının başında, üçü ortasında ve biri de son evresindeydi.
Sıradan insanların, Temel Oluşturma aşamasına ulaşması yaklaşık elli ya da altmış yıl alırdı. Yetenekli olanlar 40 yaşında ulaşabilirlerdi. Etraflarındaki insanlar açıkça sıradan insanlardı çünkü yüzlerine dayanarak bir çıkarımda bulunursak birazcık yaşlılardı.
Bu tür insanlar aslında oldukça aldatıcılardır çünkü yetenekten yoksun olduklarından tüm hayatlarını bir sonraki aşamaya geçemeden harcamaya eğilimlidirler. Sıklıkla 10 yıl boyunca Temel Oluşturma aşamasında sıkışıp kalırlar, bu yüzden birisini öldürmek onlar için oldukça zordur.
Chu Yu hepsini havaya uçurmak için bir sürü tılsım atmayı düşünüyordu ki gri cüppelilerden biri aniden Chu Sheng’in cüppesindeki kırmızı akçaağaç işlemesini fark etti. Gri cüppeli kültivatörün ifadesi değişti. “Düşen akçaağaç… Siz Akçaağaç Vadisi’nden misin?”
“Sorabilecek kadar nitelikli değilsin.” Chu Sheng’in sinirleri tepesindeydi ve San Huo enerjiyle yandı, parlak ve görkemli bir ateş, sanki anka kuşunun ağlayışı gibiydi.
“San Huo!” Lolitayı koruyan gri cüppeli kültivatör Chu Yu’nun kılıcına baktı ve titredi. “…Xun Sheng.”
Chu Yu duygusuzca: “Savaş mı istiyorsunuz? Size eşlik etmek benim için bir onurdur.”
Gri cüppeli insanlar birbirlerine baktılar. Liderleri bunun üzerine kararını verdi ve lolitanın ağzını kapattı. Eğildi. “Genç Usta Chu Sheng ve Genç Usta Chu Yu olduğunuzu bilmiyordum, gücendirdik. Küçük Hanımım hâlâ umursamaz ve çok açık sözlü, lütfen affedin onu. Birkaç gün içinde ailemizin başı özür için Akçaağaç Vadisi’ne gidecek, genç ustalar.”
Konuşmayı bitirdiğinde ‘vın‘ sesiyle geldiklerinden daha hızlı bir şekilde uçup gittiler.
Chu Yu: “…”
Hazineleri için birini öldürmek gibi klasik bir sahneyle ilk karşılaşmasıydı fakat kışkırtanların daha savaşa başlamadan kaçıp gitmeleriyle sonlanmıştı!
Chu Sheng soğukça hıhladı. “Çabucak kaçtılar.”
Chu Yu kafasına takmadı. Başını eğip Xie Xi’ye baktı. Ufak yüzü karanlıktı ve gözlerinde biraz kızgınlık vardı. Dudakları gergindi. Açık bir şekilde sinirliydi.
Chu Yu anlayışla kafasına dokundu ve rahatlattı. “Pekâlâ, sinirlenecek bir şey yok.”
Müstakbel eşi, top ağzındaki kötü karaktere dönüşmüştü; nasıl sinirlenmezdi? Müstakbel eşi, ona küçük pi* demişti; nasıl kızmazdı?
Chu Yu sessizce uçan kılıcını daha da hızlandırdı, içinden iç geçirdi. Kız kardeş (harem üyesi) ile karşılaşması bu kez iyi gitmemişti ve ana karakterin haremdeki ilk cinsel ilişkisi başarısız olmuştu.
Görünen o ki Xie Xi’nin klasik aygır harem ustasına dönüşmesi için ana karaktere, karşı cinsle (kız kardeş yetenekleri) nasıl ilgileneceğini öğretmesi gerekecekti. Xie Xi’nin çılgınca etrafa saldırmasına ve müstakbel eşlerini dönüşü olmayan bir yola itmesine izin veremezdi, Xie Xi bir sürü kız kardeşi boşa harcayabilirdi.
Üç kişi, uçan kılıçlarıyla Qinghe Kasabasına döndü. Vardıklarında gün doğumuydu. Altın sarısı güneş yüzünün sadece yarısını göstermişti, kasabaya ışığını ve sıcaklığını gönderiyordu.
Chu Yu, sessiz küçük kasabaya baktı ve birden kalbine bir huzursuzluk doldu. Hemen yere indi. Sabahın bu erken saatlerinde kasabada kimse yoktu bu yüzden canlı gözükmüyordu. Doğrusu, neredeyse boş gözüküyordu.
Chu Sheng garip bir sesle: “Sabahın erken saatlerinde, nasıl da etrafta bir tane bile seyyar satıcı olmaz?”
“Da Shixiong…” Chu Yu’nun kol yenlerine asılmış olan Xie Xi aniden fısıldadı. “Bu kasaba sakinlerinin kapıları… Hepsi sonuna kadar açık gibi görünüyor.”
Chu Yu arkasına döndü ve açılmış ya da büyük olasılıkla tekmelenmiş kapıları gördü. Demin sokaklara bakıyordu, evlere bakmamıştı. Şimdi onları incelediğinden kasaba çok daha garip gözüküyordu.
Xie Xi’yi alıp ardından evlerden birine girdi. Chu Sheng hemen takip etti fakat Chu Yu’nun kasvetli yüzünü görünce ayrılıp başka bir eve girdi.
Bunu beş-altı kere tekrarladılar. Chu Yu en sonunda derin bir nefes aldı, yüzü solgundu. “… Kasabadaki herkes kayıp.”
Yorum