Global University Entrance Examination [Novel] Bölüm 96: Özel Bölüm

Çevirmen: Ari

---

Bölüm 96: Özel Bölüm

15:16, İkiz Kuleler.

Ceza binasındaki üç asansör hâlâ normal şekilde çalışıyordu; birinde mavi ışık, diğerinde kırmızı ışık vardı.

Birincisi adaylar için, ikincisi ise gözetmenler içindi. Asansörler hepsini farklı yerlere götürüyordu.

Bunlara ek olarak beyaz ışıklı bir tane daha vardı.

Beyaz ışıklı asansör, gözetmenlerin çoğu için çok özeldi.

Genellikle tüm yıl boyunca “uyku” durumunda kalıyordu ve kullanma fırsatı çok az olduğu için her zaman birinci katta duruyordu.

O anda 078, elinde bir ilanla asansör kapısının önünde durmaktaydı.

Birkaç gün hastalık izni almıştı.

Fakat sabah iyileşince bir bildiri aldı.

Bildiride şu yazıyordu:

922’nin ayağı burkulmuştu, 021’in kan şekeri aniden düştüğü için başı dönmüş ve rahatsız olmuştu, 154’ün ise aşırı çalışmaktan dolayı birkaç ağız ülseri vardı. Üçünün iyileşmesi için acilen dinlenmeye ihtiyacı olduğundan, aynı gruptaki 078’in, kural ihlali yapan adayları cezalandırma işini devralması gerekiyordu.

Bu ilanı gördüğünde aklına gelen ilk düşünce şu oldu: Bu ne saçmalık?!

Ayak bükülmesi tamamdı. Sonuçta 922 gerçekten de oldukça sakar biriydi. Sınav merkezine giden yolun oldukça zorlu olduğu, hatta at arabalarına ihtiyaç duyduklarını biliyordu. Yanlışlıkla tökezlemek ve bileğini bükmek gibi bir şey gerçekten de onun yapacağı bir şeydi.

Fakat 021’i aniden kan şekerinin düşmesi…

Bayan 021 ordudandı ve fiziksel kondisyonu çoğu erkekten daha iyi, peki nasıl bir anda kan şekeri düşmüş olabilirdi???

Ama… bu atasını kışkırtmaya cesaret edemiyordu, eğer başının döndüğünü söylüyorsa yalnızca bu konuyu burada bırakabilirdi.

154’e gelince…

Gerçekten işi çok ileri götürüyordu.

Sadece birkaç ağız ülseriydi ve ayak tabanında bile değildi. Adayları ceza almaya götüremeyecek kadar kötü olamazdı. Gerçekten “acil” dinlenmeye ihtiyacı var mıydı???

Ancak sistem bu saçma izin talebini kabul etmişti.

078, 154’ün bazı ipleri elinde tutmuş olabileceğinden bile şüpheleniyordu.

Ama onu en çok şaşırtan şey cezanın verildiği yerdi.

Bildiride bu asansöre binmesi gerektiği yazıyordu.

“Ha? Hey, sen–” Binanın güvenliğinden sorumlu olan bir gözetmen, 078’i orada dururken görünce şaşırdı: “Neden orada duruyorsun? Kazara yanlış asansörün önünde mi durdun? Burası Özel Ceza Bölümü.”

Özel Ceza Bölümü.

Beyaz ışıklı asansör hakkında bildikleri tek şey buydu.

Hangi spesifik kural ihlallerini kapsadığını bilmiyorlardı.

Sistemin güvenliğiyle ilgili konularla ilgilendiği söyleniyordu ancak bunun doğru olup olmadığını kimse bilmiyordu. Sonuçta başvurabilecekleri örnek veriler neredeyse sıfırdı.

078 bildiriyi salladı ve şunları söyledi: “Yanlış gelmedim. Burada açıkça yazıyor.”

Gözetmen şaşırmıştı, yaklaştı ve baktı: “Vay canına, bu hangi sınavdı? Bütün gözetmenler izin mi aldı? Bu imkansız.”

“Mümkün. Sonuncu sınavımın bitiminden sonra izin aldım.” 078 bitkin yüzünü işaret etti.

Diğer gözetmen ise söyleyecek söz bulamıyordu.

Bildirimde ihlal yapan kişiden bahsedilmemişti ve ihlalle ilgili herhangi bir ayrıntı açıklanmamıştı.

Ama 078 onun kim olabileceğini zaten tahmin edebiliyordu.

Tabii ki, birkaç dakikadan kısa bir süre sonra o iki talihsizlik tanrısı geldi.

“Buradalar. Daha sonra gidip 021’e ve diğerlerine rapor verebilirsin.” Onları getiren gözetmen sanki mayın dağıtıyormuş gibiydi. İşi biter bitmez arkasını döndü ve kaçtı.

078’in onu durdurma şansı yoktu.

İkisine karmaşık bir ifadeyle baktı.

Qin Jiu elini kaldırdı ve selamladı: “İyi günler.”

Kıçım, iyiymiş.

078 bu ikisini gördükten sonra durumunun kötüye gittiğini hissetti.

“Siz ikiniz bu sefer yine ne yaptınız?” diye sordu ve hayal kırıklığı içinde, “Artık bu asansörü bile kullanıyorsunuz.” dedi.

“Siz ikiniz ne yaptınız” diye sorunca ortam biraz tuhaflaştı.

Ancak algılaması oldukça yavaş olan 078 bunu fark etmedi.

Qin Jiu asansör ışığına baktı ve biraz şaşırdı: “Emin misin?”

“Elbette.” 078 mırıldandı, “İnsanları gelişigüzel cezalandıracak halim yok ya?”

You Huo, “Bu asansör ne için?” diye sordu.

Geçen sefer biraz meraklıydı ve bunun otobüs şoförü, dükkan sahibi gibi yedek gözetmenler için olduğunu düşünmüştü. Bir gün bunu kullanabilmeyi beklemiyordu.

Qin Jiu ona kısaca açıklama yaptı. Daha sonra asansör onları yukarıya çıkardı.

O kadar hızlıydı ki; oldukça şaşırtıcıydı.

Asansörün durduğu yer geniş ve boş bir kattı. Geçen seferki gibi, bir de kayıt paneli vardı.

Ancak farklı olan şey, bu yerde kimsenin görevli olmaması ve uçtaki büyük Fransız pencerenin yerini kalın, metal bir kapının almasıydı.

【Özel Bölüm. Giriş için izin gerekiyor. Lütfen ilgili bildiriyi gösterin.】

078 bildiriyi çıkardı ve kayıt masasına gitti.

Metal kapıyı gördüğünde You Huo bir dejavu hissine kapıldı.

Bu duyguya hiç yabancı değildi.

Qin Jiu alçak bir sesle, “Sorun ne?” diye sordu.

You Huo şunları söyledi: “Tanıdık geliyor. Daha önce burada bulunmuş olabilirim.”

İki olası yol vardı: Ya ihlalci olarak ya da gözetmen olarak gelmişti.

078 uzaktaki masada doğrulama yapmakla meşguldü.

Sistem yanıt olarak tekrar tekrar ses çıkarıyordu.

Qin Jiu, 078’in sırtını izlerken aniden şöyle dedi: “Geçen sefer temizlik işini bitirdikten sonra eski ihlal kayıtlarını gördüm.”

You Huo ona baktı.

“Bir zamanlar birisiyle aşırı yakın bir ilişkin olduğunu söyleyen bir yazı vardı.”

“…Kiminle?”

Qin Jiu, “Bilmiyorum.” dedi.

Sistem hâlâ gözetmenler üzerinde güçlü bir etkiyi sürdürüyordu. Şu anda bile belleği sıkı bir şekilde korunuyordu ve hiçbir ipucu sızdırılmasına izin verilmiyordu.

Başını eğdi ve You Huo’ya sordu: “Büyük Gözetmen hakkında bir izlenimin var mı?”

You Huo aniden, sırtını tellere dayadığı ve Qin Jiu tarafından kafa karışıklığı içinde öpüldüğü sırada zihninde parıldayan parçalanmış sahneyi hatırladı.

O sahnede arkasında biri duruyordu. O kişi demişti ki… Diğer gözetmenler ve adaylar birlikte yatmazlar.

You Huo aynı sesi kulağının yanında duyduğunda dudakları biraz titredi.

“Hayır.”

Qin Jiu tekrar, “Gerçekten hiçbir şey hatırlamıyor musun?” diye sordu.

“Gerçekten.”

Qin Jiu’nun gözleri yan profiline düştü.

You Huo duvara yaslanmış uzaktaki 078’e bakarken çenesinden boynuna kadar ince çizgiler uzanıyordu.

Aniden oldukça yaramaz bir parmak uzanıp kulak memesini çekti.

Qin Jiu, “Peki az önce duraksadığında ne düşünüyordun?” diye sordu.

You Huo: “……”

Birkaç saniye sessiz kaldı ve cevap verdi: “078’in doğrulamayı halletmesinin ne kadar süreceğini merak ediyordum.”

Bu sefer sesini bastırmadı.

Aniden adı anılan gözetmen garip bir şekilde şunları söyledi: “Daha önce burada bulunmadım bu yüzden nasıl çalıştığını bilmiyorum. 001, nasıl çalıştığını biliyor musun?”

Qin Jiu ona ifadesizce baktı.

078: “Ah doğru, muhtemelen unuttun.”

Qin Jiu yürüdü ve “Eskiden burada sorumlu biri vardı, o yüzden bunu kendi başımıza yapmamıza gerek yoktu.” dedi.

You Huo: “O kişi şu anda nerede?”

“Gönderildi.” Qin Jiu, “Bunun hakkında konuşmuşken, muhtemelen onunla tanışmışsınızdır. Dinlenme tesisine gönderildi.”

“Tanıştık mı? Kim?”

“Diğer tesisin otel müdürü, adı Chu Yue.”

You Huo şaşkına dönmüştü.

Onunla gerçekten ilk sınavının bitiminden sonra tanışmıştı. Hatta Patron Chu bir istisna yapmış ve onlar için köfte pişirmişti.

078 başını kaşıdı.

Panelde birkaç yanlış yere basmıştı ve ara yüz artık karmakarışıktı.

Ara yüzün aniden değişmesi için daha önce neye bastığını bilmiyordu. Aniden ekranda çok kısa bir liste görüntülendi.

Bu bir giriş-çıkış kaydıydı.

İlk sütundaki zamana bakıldığında, ilk kaydın yaklaşık üç veya dört yıl öncesine ait olduğu ve birinci kayıt ile ikinci kayıt arasındaki zaman aralığının yaklaşık bir yıl olduğu görülüyordu.

Kayıt sadece bir sayfaydı. Buranın gerçekten çok nadir kullanıldığı belliydi.

Listelenenler arasında ihlali yapan kişi, beraberindeki gözetmen ve sorumlu kişi yer alıyordu.

Pek çok yabancı isim ve kod adı vardı ama Gözetmen A ismi birkaç kez yazılmıştı ve Chu Yue’nin adı hepsinin üstünde yer alıyordu.

You Huo aniden 021’e bıraktığı mesajı hatırladı. Dinlenme yerlerindeki birini bulması gerektiğini söylemişti.

Her ne kadar sadece iki kez dinlenme yerine gitmiş ve sadece bir avuç insanla tanışmış olsa da…

Sezgi denen bir şey vardı.

Sezgisel olarak bulması gereken kişinin muhtemelen Chu Yue olduğunu hissetti.

Qin Jiu tam başka bir sayfaya dönmek isterken sistemden ses geldi.

Belki de 078’in uğraşıp durmasını izlemeye dayanamamıştı, 078’in tek tek doğrulama yapması için panelde otomatik olarak üç ekran belirdi.

Bilgi doğrulandı.

Sıkıca korunan metal kapı nihayet açıldı. Yoğun kokulu bir rüzgar hızla üzerlerine doğru esti.

Uzun süredir kullanılmayan bir makine odası gibi kokuyordu.

Bunu kokladığı anda You Huo’nun adımları durdu.

Neredeyse yanında konuşan bir kadını duyabiliyordu. Bu ses Patron Chu’nun sesiyle aynıydı.

078 neredeyse onunla çarpışıyordu. “Sorun ne?” diye sordu.

You Huo, “Hiçbir şey.” dedi.

Birdenbire bir şeyi hatırlamıştı.

***

Metal kapının arkasında da bir güvenlik kapısı vardı. Tüm ihlalcilerin ikincil bir doğrulama için bu süreçten geçmesi gerekiyordu.

O yıl Chu Yue’nin saçları şimdi olduğundan daha uzundu ve fazla uğraşmadan her zaman saçını bağlardı.

O gün saç tokasını ısırıyor ve parmaklarıyla saçını geriye doğru tarıyordu ki bir ihlal bildirisi aldı.

İhlal bildirisi çok detaylıydı, şimdikinden tamamen farklıydı.

Bildiride hem ihlal edenin adı hem de ihlalin ne olduğu yazıyordu.

Kural İhlali Yapan Kişi: Gözetmen A

İhlal: Aday Qin Jiu ile aşırı yakın ilişki.

Açıklama: Aday, tehlike düzeyi S olarak değerlendirilen bir yabancıdır ve Gözetmen A, çekirdek sistem personelidir. İlişkileri sistem güvenliğini tehdit etmektedir.

Ceza: Beyaz ışık bölümü (1 kez)

Diğer: A’nın talebi üzerine ceza 5 gün ertelendi.

Chu Yue bu satırlara baktı ve ardından hızla saçını bağladı.

Güvenlik kapısında duran genç baş gözetmene baktı ve oraya doğru yürüdü: “Sistemin çok taraflı olduğunu fark ettim. Ertelenmesini istedin ve o da gerçekten erteledi.”

Homurdandı: “Beş gün ertelemek zarardan çok fayda getirir, öyleyse neden kabul etmesin.”

“Doğru.” Chu Yue başını salladı ve parmağını güvenlik kapısı üzerinde taradı.

Chu Yue, “Kollarını kavuşturmayı ve kapıya yaslanmayı bırak.” dedi.

Belli nedenlerden dolayı ve aynı zamanda oldukça özel bir konumda olduğundan, tüm gözetmen bölgesinde Gözetmen A ile bu şekilde konuşabilen tek kişi oydu.

Güvenlik kapısı, çeşitli elektronik seslerin eşliğinde bilgiyi işledi.

Chu Yue aniden sordu: “Yani o adam gitti mi?”

“Mn.”

“Onu nasıl ikna ettin?”

“İkna etmedim.”

“Oldukça inatçı.” Chu Yue mırıldandı, “O halde nasıl gitti?”

“Yeniden sınava girme hakkının sınırına ulaştı.” dedi Gözetmen A, “Sistem tarafından zorla sonlandırıldı.”

Genç sınav gözetmeninin ince göz kapakları aşağıya sarkmıştı ve ses tonu kayıtsızdı.

Ama Chu Yue onun iyi bir ruh halinde olmadığını söyleyebilirdi.

Aslında genellikle soğuk bir ifadeye sahipti ve her zaman kötü bir ruh halindeymiş gibi görünürdü. Çoğu insan ince değişiklikleri fark edemezdi.

Yalnızca bazı şeyleri bilen Chu Yue bu değişiklikleri bir çırpıda anlayabilirdi.

“Yine de sana inanamıyorum.” Chu Yue yanaklarını şişirdi ve öfkeyle şöyle dedi: “Cezayı o gidene kadar erteledin.”

Talimatları takip eden A, iki elini de kaldırdı ve arkasını döndü. Onu duymamış gibi davrandı.

O her zaman böyleydi. Chu Yue buna çoktan alışmıştı.

Karakteri gereği başkalarının özel işlerine karışmayı sevmezdi.

Ama bugün bir istisnaydı. A’ya bir şeyler söylemesi gerektiğini hissediyordu.

Bir şeyi kendiniz saklamakla, bir şeyi saklamaya zorlanmak iki farklı şeydi. Kimse sevdiği şeyleri saklamaktan hoşlanmazdı; ama o sonsuza kadar başkalarına söyleyemez, hiçbir şeyi açıklayamaz, gardını indiremezdi.

Ve kimse bunu istemezdi.

“Farz edelim ki… Yani ‘ya şöyle olursa’ diyorum,” Chu Yue kasıtlı olarak umursamaz bir tavırla şunları söyledi: “Ya o kişi geri gelirse? Eğer ikiniz adına da cezayı üstlendiğini bilseydi sanırım…”

A’nın sesi sakin ve kendinden emindi: “Ya şöyle olursa diye bir şey yok. Sistem onu dışarı çıkardıktan sonra mutlaka önlem alacaktır.”

Chu Yue şöyle dedi: “Hey, bu sadece varsayımsal bir soru.”

A artık konuşmuyordu.

Güvenlik kapısındaki doğrulamanın ardından ceza bölümünün kapısı nihayet açıldı.

A ceketini aldı, veda etti ve içeri girdi.

Beyaz sisin içinden sızan ışık girişe yansıdı. Chu Yue, kapıyı arkasından kapatmaya hazırlanırken parmağını bir düğmenin üzerinde tutarak sisin yanında duruyordu.

Önündeki üniformalı kişi uzun boylu ve zayıftı. Sayısız kadın ne zaman yanından geçse başını çevirip ona bakardı.

Chu Yue aniden duygusal bir şekilde iç çekti: “Bu oldukça şaşırtıcı. Demek sen de birinden hoşlanabiliyorsun.”

A’nın adımları durdu. Chu Yue’ye baktı ve reddetmedi.

Kısa süre sonra sisin içine adım attı.

Ama bir ay sonra bir daha ortaya çıkmayacağına inandığı kişi geri dönmüş ve bu sefer gözetmen olarak karşısına çıkmıştı.

***

【Qin Jiu. Şu anki kimliği: aday.】

【You Huo. Şu anki kimliği: aday.】

【Güvenlik tehdidine ilişkin temel koşullar karşılanmadı. Özel Bölüm açılamıyor. Ceza uygulanamıyor.】

You Huo kendine geldi.

O ve Qin Jiu, 078’in arkasından takip ettiler ve tekrar güvenlik kapısından geçtiler.

Sonuç öncekiyle aynıydı. Bu, sistemin kendi yüzüne iki kez tokat atmasına eşdeğer bir sesti.

078 şaşkınlıkla bildiriye baktı.

Sistemin kuralları vurgulamayı sevdiğini biliyordu. Tüm kurallara uyabileceğine ve dolayısıyla mantıksız insanlardan üstün olduğuna katı bir şekilde inanıyordu.

Bir gün kendi yüzüne tokat atacağı kimin aklına gelirdi?

Sonuçların açıklanmasının ardından güvenlik kapısından beyaz bir duman çıkmaya başladı.

Bunun makinenin arızasından mı yoksa sistemin öfkesinden mi kaynaklandığı bilinmezdi.

078 bu kadar yolu boşuna gelmesine rağmen üzgün değildi. Sonunda bu iki talihsizlik tanrısını kendinden uzaklaştırabileceği için mutluydu.

‘Tüm insanlığı özgür kılacak’ bir ses tonuyla şunları söyledi: “Sizi dinlenme yerine geri götüreceğim.”

You Huo aniden sordu: “Dinlenme yerini seçebilir miyiz?”

078 konuşamadan sistem ilk önce cevap verdi: “Hayır!! Rastgele!!!”

Sesi tüm katta yankılandı.