Number One Zombie Wife [Novel] 46. Bölüm

Çevirmen: Khentimentiu

---

 

Bai Bi Köyü… Adı gibi, evlerin dışı beyaz tozla kaplı ama üstü  siyah siyah lekelerle dolu. Hani duvara badana yaparsın ama kuşlar gelip sanatsal katkıda bulunur ya, öyle bir estetik anlayışı. Yanındaki odalarla birlikte, burası bildiğin antik bir kasaba havası veriyor. İnsan gezerken kendini TRT Belgesel’de zannediyor. 

 

Chen Dong’un yol tarifiyle Zhan Bei Tian ve Mu Yi Fan, köyün tepesine kadar çıktılar. Yolda birkaç köylüyle karşılaştıklarında hemen yol sormak için yanlarına yaklaştılar. 

 

“Selamünaleyküm hacılar, muhtarın evi nerededir?” Yani uyum sağlayacağım diye köylü dedeler gibi konuşmak zorunda mıydın Zhan Bei Tian? Ben bu adamı yazarken nerede hata yaptım ya? 

 

Köylüler “şu ev” deyince doğruca muhtarın kapısını çaldılar. 

 

Muhtar, Zhan Bei Tian’ın pirinç ve sebze almaya geldiğini duyunca, bir anda “Kardeşim hoş geldin! Buyur geç geç otur!” deyip, hemen içeri aldı.  

 

Fırsatçı muhtar. 

 

Bu sırada Mu Yi Fan içeriden gelen konuşmaları dinleyince esnemeye başladı. 

 

“Off, yine mi alışveriş sahnesi? Daha romanın başında ya…” 

 

Ama tam çıkacaklardı ki, hikâyeye sürpriz giriş! 

 

Beş kişi birden muhtarın evine geldi. 

 

“Biz köydeki tüm pirinci almak istiyoruz!” 

 

Mu Yi Fan bir bakış attı, “Ne oluyor ya, bu sahne benim yazdığım senaryoda yoktu ki?” 

 

“Bunlar kim? Başrolden önce kim gıda işine giriyor? Üstelik daha çok para veriyorlar! Bu ne cüret?!” 

 

Zhan Bei Tian, beşlilerin teklifinin daha yüksek olduğunu duyunca “boşver, gidelim” diyip Mu Yi Fan’ı alıp çıktı. 

 

Dedektif Zhan devrede! 

 

Dışarı çıkınca beş kişilik ekibin geldiği arabayı gördüler. Plakası G66333. 

 

Zhan Bei Tian gözlerini kıstı ve kendi kendine düşünmeye başladı. 

 

“G Şehri’nden gelmişler…” 

 

Eve döner dönmez Xiang Guo’yu aradı. 

 

“Xiang Guo, G66333 plakalı aracı kime ait bir bakıver.” 

 

Mu Yi Fan hemen fırsat bu fırsat deyip mutfağa daldı. 

 

“Amca Chen, ilaç hazır mı?” 

 

“Yeni oldu, bir kaseye koydum. Azıcık soğusun, sonra içersin.” 

 

Mu Yi Fan çevreye bakındı. Kamera yok, şahit yok. Hemen bir manevrayla kaseyi aldı, içindeki ilacı tekrar tencereye döktü, kapağı kapattı. 

 

İçinden gülümsedi, “Kimse anlamaz ki… Şahane hamle.” 

 

Chen Dong arkasını dönünce kaseyi ağzına götürüp içmiş gibi yaptı. 

 

“Çok güzel yapmışsın amcacığımm!” 

 

“Bu kadar sıcak ilacı hemen nasıl içtin?!” 

 

“O kadar sıcak değildi yahu…” 

 

“Ben biraz uzanacağım, yukarı çıkıyorum.” Diyerek olay yerinden uzaklaştı. 

 

Ama Zhan Bei Tian her zaman şüphecidir… 

 

Zhan Bei Tian telefon görüşmesini bitirip mutfağa geldi. 

 

“Amca, ilaç hazır mıydı?” 

 

Chen Dong gülümsedi, “Olmaz mı? Küçük Mu içti bile.” 

 

“Gerçekten mi? İçerken gördünüz mü?” 

 

“Yani… sanırım… O an arkam dönüktü…” 

 

Sonra bir ampul yandı kafasında, “Aaa! Yoksa bu velet ilacı geri mi döktü? Zaten şaşırmıştım, o sıcak şeyi bir yudumda içtiğini görünce?!” 

 

Zhan Bei Tian hafifçe güldü, “Hahaha… Vay seni akıllı bıdık… Neredeyse yediriyordun numarayı.” 

 

Sonra gözünü ilaca dikti. Tencereyi kaptı ve odadan çıktı.