Lick Me Up If You Can [Novel] 1. Kitap, 84. Bölüm

Çevirmen: Ashily

---

***84. Kısım***

Yıldırım gibi düşen sözler Ashley’i ilk kez suskun bıraktı. Böyle bir şey söylemesini gerçekten beklemiyordu. Zihni allak bullak olmuştu.

“…Kim söyledi bunu?”

‘Olamaz.’

Ashley sonunda ne olduğunu anladı. 

‘Koi bu yüzden şimdiye kadar beni reddetti.’

Gerçek Ashley’nin yüzüne acımasızca çarptı.

Koi, kalbinin sızladığını hissetti. ‘Doğruydu.’

Ashley’nin yüzündeki ifade çok belirgindi. Bu ifadeyi gören Koi, kısa bir süre için bile olsa içinde taşıdığı umudu tamamen yitirdi. ‘Her şeye rağmen bir şeylerin farklı olmasını umarak aptallık ettim.’ Koi, Ariel’ın tahmininin de yanlış olduğunu düşündü.

“Ayrıca, senin sevdiğin biri var.”

Hıçkırıklarla boğulurken dudaklarından sözcükler kesik kesik çıktı.

“Sevdiğin biri varken neden bana böyle davranıyorsun…?”

Ashley gözleri yaşlarla dolan Koi’ye yalvarır bir sesle cevap verdi

“Sensin.”

Koi yaşlı gözlerle ona baktı. Ashley çaresizlik içinde itiraf etti.

“Sensin. Sevdiğim kişi sensin, Connor Niles.”

Koi’nin inançsızlıkla dolu yüzünün tamamen kendi suçu olduğunu bilen Ashley, geçmişteki halini tekmeleme dürtüsünü bastırarak ağzını açtı.

“…Başta sana acıdığım doğru.”

‘Bunu nasıl açıklayabilirim?’ Ashley umutsuzluğa kapılmıştı. İlk kez kelime dağarcığının yetersiz olduğunu düşünüyordu. Derin bir nefes alarak Koi’ye tekrar baktı. Koi hala ona bakıyordu ama yüz ifadesi kafa karışıklığıyla doluydu. Ashley ona bakarak konuşmaya devam etti.

“Koi, acıma ve sevgi arasındaki farkı biliyor musun?”

Koi sessizce başını iki yana salladı. Ashley devam etti.

“Ben biliyorum.” Hemen ardından acı bir gülümseme takındı. “Bu üniforma bu kadar bu kadar kalın olmasaydı, kalbimin şu anda ne kadar hızlı attığını bilirdin.”

Sıkıntı içinde iç geçirdi. Ashley alnını ovuşturarak düşündü. ‘Ne yapabilirim? Koi’nin bana inanması için ne yapabilirim?’

‘Gerçekten onu hapsetmekten başka çare yok mu?’

Koi, Ashley’nin sıkıntılı yüzüne baktı. Onu daha önce hiç böyle görmemişti. Telaş, şaşkınlık, suçluluk ve diğer duyguların karışımı bir şey hissediyor gibi görünüyordu.

<Koi, Ash’in seni sevmediğine dair kanıt bulmaya çalışıyor gibisin ama bunu yaparak eline ne geçecek?>

Aniden Ariel’ın sözlerini hatırladı.

<Sen sadece kendi duygularına karşı dürüst olmalısın. Başkalarının duygularını inkar etme, bu onlara saygısızlık olur.>

Ariel fısıldamaya devam etti.

<Peki, senin duyguların ne?>

‘Benim duygularım.’

Koi yavaşça başını kaldırdı. Ashley yüzü hala bir çok duyguyla doluydu.

‘Kalbim.’

Uzun bir aranın ardından Koi konuştu. “Anlıyorum.”

Ashley alnını ovuşturmayı bırakarak ona baktı. Koi sessizce ona baktı ve onun elini tutarak yavaşça kalbine götürdü. Ashley, amigo üniformasının ince kumaşının altındaki minik kalbin çılgınca atışını hissedebiliyordu. 

Gözleri şaşkınlıkla büyüyen Ashley ona baktı. Etrafta hala sessizlik vardı. Ama ikisininde kulaklarında inanılmaz derecede yüksek bir ses vardı. Kalplerinin deli gibi atan sesini tüm vücutlarında hissediyorlardı. Koi ağzını açtı. Titreyen bir sesle konuştu.

“Seni seviyorum, Ash.”

İstemsizce gözyaşları aktı. Koi burnunu çekerken nihayet itiraf etti.

“Seni seviyorum, Ash.”

Defalarca söyledi ama bu kadarı yeterli gelmedi. Bastırdığı duyguları bir anda dile getirmişti ve tekrarlamaya devam etti. Ariel haklıydı. Önemli olan, Koi’nin Ashley’i sevdiği gerçeğiydi. Bu bariz bir gerçekti. Kimse bunu inkar edemezdi.

‘Muhtemelen Ash’in duyguları da aynı.’

“Koi.”

Ashley başını eğdi. Nefesleri birbirine değecek kadar yakın bir mesafede fısıldadı.

“Seni incittiğim için özür dilerim.”

Ashley içtenlikle özür diledi. Koi’nin bunu nasıl bildiği önemli değildi. Başından beri böyle bir şey söylememeliydi. ‘Onun için üzülmem, onunla takılmam ve sonra da diğer çocukların önünde bununla övünmem küstahçaydı.’

‘Ne kadar da kibirliymişim.’

‘Koi’nin ne kadar çok çalıştığını kendi gözlerimle görmüşken, ona yukarıdan bakan gözlerle acıma duygusu besleyip, onun için üzüldüğümü söyleyip gerçekten öyle davrandım. Üstelik bunca zamandır tiksindiğim adamın, babamın parasıyla zenginliğin tadını çıkarıyordum.’

“Hatalıydım.”

Ashley tekrar özür diledi. Koi sadece gözlerini kırpıştırarak ona baktı. Aniden, Ashley’nin gözlerinin her zamanki gibi olmadığını fark etti. ‘Koyu ve derin… Mor gözler.’

Koi hem bu kadar koyu hem de bu kadar berrak olabilen gözlerin gizemi karşısında büyülenmişti. ‘Eğer bir astronot olup uzaya çıkarsam göreceğim ışık bu renk mi olurdu? Sonsuz ve derin uzayın ortasında, içinde sayısız yıldızın parıldadığı bir yerde tek başıma kalsaydım… Ben…’

‘O zaman da böyle hisseder miydim acaba?’

“Seni seviyorum, Koi.”

Ashley itiraf etti.

“Yalnızca seni.”

Tutkulu fısıltılarına rağmen, nefesi soğuktu. Koi, omurgasından aşağıya doğru bir ürperti hissetti ve yavaşça gözlerini kapattı. Göz kapakları tamamen kapandığında, dudaklarına değen yumuşak dudakları hissetti.

‘Ah…’

Koi nefes almayı bıraktı ve omuzları çöktü. Bunu hisseden Ashley dudaklarını ayırıp korkulukları sıkıca kavrayıp olabildiğince Koi’ye uzandı ve dudaklarını yeniden birleştirdi. Dudakları tekrar bir araya geldiğinde Koi titredi. Sadece dudakları birleşmişti ama tüm vücudu titriyordu. Hızla atan nabzı aklını kaybetmesine neden oldu. 

Sonrasında, Ashley öpüşmeyi bırakıp Koi’nin sıkıca kapalı dudaklarını yaladı. Koi ıslak tükürüğün dudaklarını ıslattığını hissedince neredeyse bayılacaktı.

Ashley ufak bir kahkaha attı. Eğer korkulukları tutmayı bırakıp Koi’nin beline sarılıp onu kendine çekmeseydi, Koi oracıkta yere yığılacaktı.

“Mmmh…”

Dudaklarından istemsizce sesler çıkan Koi utanarak bir şekilde durmak istedi ama yapamadı. Tüm vücudunu Ashley’nin beline sarılan kollarına bırakarak ellerini onun göğsüne koydu ve öpücüğüne hevesle karşılık verdi. Gözlerini sıkıca kapatıp dudakları birbirine her değdiğinde ayak parmaklarını kaldırdı. Sonra aniden Ashley öpüşmeyi bırakıp fısıldadı.

“Koi, dudaklarını aç.”

‘Ne…?’

Koi gözlerini yavaşça açarak ona baktı. Ne demek istediğini anlamamıştı, sadece gözlerini kırpıştırdı. Bir süre ona bakan Ashley buruk bir şekilde gülümsedi.

“Gerçekten seni hapsedeceğim sanırım.”

“Ne…?”

Tabii ki, Koi anlamamıştı. Gözlerini kırpıştırarak ona bakarken, Ashley aldırmadan kulağını ısırdı. Koi şaşkınlıkla omuzlarını kasınca Ashley şakacı bir şekilde sordu.

“Bu senin ilk öpücüğün mü, Koi?”

“Ah… Evet.”

Koi başını salladı. Bu Ashley’nin beklediği cevaptı ama bir yandan da tuhaf hissetmişti. Koi’nin tüm ilklerinin kendisine ait olmasının memnuniyeti ile birlikte sabırlı olması gereken bir zaman diliminin başladığını fark edince tamamen mutlu olamadı.

‘Yavaş yavaş ilerlemeliyim.’

Ashley kendini sakinleştirdikten sonra gülümsedi. “Koi.”

“Efendim.” Koi heyecanlı bir ifadeyle cevap verdi. Kulakları dikilmişti.

“Seni yemek istiyorum.”

Koi “Ne?” diye sorunca Ashley, düşüncelerinin sesli söylediğini fark edip hızla konuyu değiştirdi.

“Artık gidelim mi, Koi? Acıkmadın mı?”

“Ah, evet.”

Koi itaatkar bir şekilde başını sallayınca Ashley, dayanamayarak onu bir kez daha kucakladı. Dilini dudaklarının üzerinde gezdirip, sıkıca birbirine bastırarak öpmeyi de unutmadı. Başını kaldırdığında, Koi kıpkırmızı bir yüzle ona bakıyordu. Ashley, bu sefer düşüncelerini dışarıdan söylememeye dikkat ederek Koi’yi kucaklayan kollarını gevşetti.

Ama bu onu bırakacağı anlamına gelmiyordu. Koi’nin elini tutan Ashley, bu şekilde korkulukların etrafını dolaştı.

“Koi.”

“Evet.”

Seslenmesiyle birlikte başını kaldıran Koi’nin yüzü hala kıpkırmızıydı. Kocaman bir gülümsemeyle ona bakan bu hali, tam da Ashley’in olmasını istediği gibiydi. Ara sıra kıpırdayan kulakları da öyle. Ona bakan Ashley gülümsedi.

“Beraber duş almak ister misin?”